Zordur yaşamak benimle..
Ey sevgili zordur benimle yaşamak..
Varsa gururun çıkma yola benimle,gururun incinir.
Seviyorsan kendini yürüme benimle..,
Her zorlukta kendini düşüneceksen bu yol beraber bitmez.
Dilini lal edip gelmiyorsan yanıma..,
Gelme..
Sözlerini yutamayacaksan karşımda dinleme beni,
Kaçıracaksan her baktığımda gözlerini bakma bana.
Zordur yaşamak benimle..
Ne düşünürüm seni,
Ne feda ederim senin için kendimi..
Düşersen yanımda, tutup kaldırmam elinden..
Darda kalırsan eğer, koşup gelmem yanına..
Susmamı istersen, susmam..
Kalmamı istersen yanında, kalmam..
Gitmek istersen eğer bırakmam seni..
Sığınacak limanın olmam hiçbir zaman..,
Aklında benden başkasının olduğunu anlarsam yüzene bakmam bir daha..
Binlerce özür dilesen duymam seni..
Aşkımdan bile ağlasan silmem göz pınarlarını..
“Hayatta tek dayanağım sensin” dersen dayanak olmam sana..
“Varlık sebebim sensin, sensiz yapamam” diye yalvarsan, ölümüne razı olurum bilesin.
“Neden bana acımıyorsun” deme,hıncım daha da artar.
Dedim ya sevgili, zordur yaşamak benimle..
Zordur işte sevgili zordur yaşamak benimle..
Niyesini soracaksan sorma..
Anlatamam..! Anlatsam da anlayamazsın...?!
Sevgilinin huzurunda ben varsa; sevgi yoktur orada..
Sıyrılırsan beninden, işte o zaman anlarsın beni..
Niyelerle,niçinlerle yürünmez bu yolda..
“Seninim, senin içinim”le gidilir bu menzile..
Dişini sıkarak değil, dişini kırarak olur bu iş..
“En çok seni seviyorum” la değil,
“Bir tek seni seviyorum” la olur .
Şimdi sevgili bir tek sevdiğimsin,bir tek seninim diyorsan..,??
Al yüreğimi meskenin olsun,içinde eriyecek,sevginle yok olacak birisi var artık..